Σελίδες

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Εκλογή Προέδρου ΝΔ: Διαδικασία χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο ή αφετηρία δυναμικής επανεκκίνησης;



Άρθρο του Μόσχου Βασίλειου , Πολιτικού Επιστήμονα 

Όπως είναι γνωστό, σε λίγες ώρες οι υποστηρικτές του κόμματος της
αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έχουν τη δυνατότητα να προσέλθουν στις
κάλπες, προκειμένου να αναδείξουν με την ψήφο τους τον νέο Πρόεδρο της
ΝΔ. 


Οι επώδυνες εξελίξεις των τελευταίων ετών στον τομέα της
οικονομίας και οι δραματικές συνέπειες που υφίστανται στην
καθημερινότητά τους οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν μειώσει το
ενδιαφέρον των πολιτών για τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στο
εσωτερικό των κομματικών σχηματισμών. 


Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η
εκλογή Προέδρου της ΝΔ είναι μια αναμέτρηση που αφορά σε έναν σκληρό
πυρήνα στελεχών και οπαδών του κόμματος. 


Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτή η
εκτίμηση δεν ευσταθεί, καθώς ο αρχηγός της εκάστοτε αξιωματικής
αντιπολίτευσης είναι εν δυνάμει Πρωθυπουργός και είναι ισχυρή η
πιθανότητα ανάληψης της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας στο εγγύς
μέλλον από τον ίδιο και τους συνεργάτες του.

Πεποίθησή μου είναι ότι η τρέχουσα εσωκομματική διαδικασία της ΝΔ
χαρακτηρίζεται από ένα καίριο σφάλμα. 


Εκτιμώ ότι μετά την ήττα της
20ης Σεπτεμβρίου, θα έπρεπε να οργανωθούν προσυνεδριακές
συνδιασκέψεις, στις οποίες θα διεξαγόταν συζήτηση για τα αίτια του
ανεπιτυχούς εκλογικού αποτελέσματος και θα υπήρχε γόνιμη ανταλλαγή
απόψεων όσον αφορά στη φυσιογνωμία και τον πολιτικό προσανατολισμό του
κόμματος. 


Ακολούθως, θα ήταν σκόπιμη η σύγκληση προγραμματικού
Συνεδρίου, όπου θα λάμβανε χώρα εκτενής συζήτηση σχετική με την
ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα της ΝΔ και θα διατυπωνόταν με ευθύτητα η
προγραμματική πρότασή της. Εκεί, θα έπρεπε να εμφανιστούν οι υποψήφιοι
Πρόεδροι, να καταθέσουν τις ιδεολογικές πλατφόρμες τους και στη
συνέχεια να κληθούν στις κάλπες οι οπαδοί του κόμματος.
Αντ’ αυτού, η διαδικασία που επελέγη ήταν προβληματική. Λίγες μέρες
μετά την ήττα της ΝΔ υπέβαλαν τις υποψηφιότητές τους για το προεδρικό
αξίωμα τέσσερα στελέχη, χωρίς να έχει προηγηθεί ο παραμικρός διάλογος.


Παρόλο που η εσωκομματική προεκλογική περίοδος ήταν ιδιαίτερα μακρά,
οι υποψήφιοι Πρόεδροι της ΝΔ απέφυγαν να καταθέσουν διακριτό πολιτικό
στίγμα και να τοποθετηθούν με σαφήνεια, τόσο για το πρόσφατο και
μακρινό παρελθόν του κόμματός τους, όσο και για το όραμά τους για την
πορεία του στο μέλλον. Κατ’ ουσίαν, προτίμησαν την ασφάλεια των
παραλλήλων μονολόγων και εμφανίζονται να ζητούν λευκή επιταγή από τη
βάση της ΝΔ.

Οφείλω να ομολογήσω ότι ουδείς εκ των υποψηφίων για την Προεδρία της
ΝΔ με έχει πείσει για τις ηγετικές του ικανότητες. Εξάλλου, συνιστά
κοινή παραδοχή ότι και οι τέσσερις κινούνται πολύ μακριά από το
πολιτικό βεληνεκές του Κώστα Καραμανλή και υστερούν συγκρινόμενοι
ακόμη και με τον Αντώνη Σαμαρά. 


Έχω την αίσθηση ότι υπάρχουν αξιόλογες
προσωπικότητες που θα μπορούσαν να αναλάβουν τις τύχες του κόμματος
στην παρούσα φάση, αλλά για ποικίλλους λόγους αποφάσισαν να μη
συμμετάσχουν στην εκλογική μάχη. Ωστόσο, ο κατάλογος των υποψηφιοτήτων
έχει κλείσει εδώ και καιρό και σε αυτό το σημείο κρίνω σκόπιμο να
εξετάσουμε με προσοχή τι κομίζει στη ΝΔ ο καθείς εκ των τεσσάρων που
διεκδικούν την αρχηγία της.

Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης προσέρχεται στην εσωκομματική κάλπη με όπλο την
εμπειρία και την αφοσίωσή του προς την παράταξη, καθώς από τα νεανικά
του χρόνια υπηρετεί με συνέπεια τη ΝΔ. Εκτιμώ ότι στην προεκλογική
εκστρατεία του Σεπτεμβρίου υπέπεσε σε ορισμένα λάθη, ωστόσο οφείλουμε
να υπογραμμίσουμε ότι κατάφερε να συσπειρώσει έναν διόλου
ευκαταφρόνητο πυρήνα οπαδών του κόμματος. 


Εξάλλου είναι γεγονός ότι ο κ. Μεϊμαράκης δεν παρέλαβε τη ΝΔ στο 28% 
του περασμένου Ιανουαρίου,
αλλά αμέσως μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, καθημαγμένη και
ευρισκόμενη σε κατάσταση οργανωτικής αποσύνθεσης. 


Σε κάθε περίπτωση,
θεωρώ ότι ο πολύ πυκνός πολιτικός χρόνος των τελευταίων μηνών δεν του
επέτρεψε να ξεδιπλώσει το σχέδιό του για την επόμενη μέρα. 


Προσωπικά,
απορρίπτω το ύφος με το οποίο πολιτεύεται, καθώς πιστεύω ότι δεν
συνάδει με την εποχή μας, ωστόσο του αναγνωρίζω ότι δεν προσποιείται.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του πορείας αυτό ήταν το στυλ του.
Σε κάποιους αρέσει, σε άλλους όχι.

Ο Απόστολος Τζιτζικώστας επιχειρεί να εκφράσει το αίτημα της ανανέωσης
στο εσωτερικό της ΝΔ. Διαθέτει πολιτική παιδεία και η εκφορά του λόγου
του χαρακτηρίζεται από μετριοπάθεια. Εντούτοις, η υποψηφιότητά του
παρουσιάζει δομικά προβλήματα. 


Κυριότερο από όλα είναι ότι μέχρι το
2019 δεν θα μπορεί να εκλεγεί βουλευτής και να εκπροσωπεί το κόμμα
στις συνεδριάσεις των μελών της εθνικής αντιπροσωπείας. Ο ίδιος
προσπαθεί να υποβαθμίσει τη σημασία αυτού του φαινομένου, ωστόσο είναι
κοινώς παραδεκτό ότι το κοινοβούλιο αποτελεί το κατεξοχήν θεσμικό
πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και των αρχηγών
τους. 


Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι ο επικεφαλής της εκάστοτε
αξιωματικής αντιπολίτευσης ενισχύει αποφασιστικά το ηγετικό του προφίλ
μέσα από τις μονομαχίες του με τον Πρωθυπουργό στη Βουλή.


Επιπροσθέτως, ο κ. Τζιτζικώστας οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση του
σχετικά με το ενδιαφέρον του ή όχι για την τοπική αυτοδιοίκηση. Οι
χειρισμοί του έδωσαν το δικαίωμα στους ανθυποψηφίους του να τον
κατηγορούν για εξουσιολαγνεία, αρχομανία και να ισχυρίζονται ότι
χρησιμοποίησε την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στην προσπάθειά του
να παραμείνει στο πολιτικό παιχνίδι, μετά την αποτυχία του να
επανεκλεγεί βουλευτής το 2009. 


Εκτιμώ ότι ο λόγος του θα ήταν πολύ πιο
πειστικός εφόσον πορευόταν ως εξής: είτε να παρέμενε στο αξίωμα του
Περιφερειάρχη και να ολοκλήρωνε τη θητεία του, τιμώντας την εντολή που
του έδωσαν οι πολίτες της Κεντρικής Μακεδονίας, είτε εφόσον αποφάσισε
να επανέλθει στην κεντρική πολιτική σκηνή να υπέβαλε την παραίτησή του
από τη θέση του Περιφερειάρχη πριν από τις 22 Νοεμβρίου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί να εμφανιστεί ως αυτόφωτη πολιτική
προσωπικότητα και να πάρει αποστάσεις από τα πεπραγμένα του πατέρα του
και της αδελφής του. 


Επιπλέον αυτοπροβάλλεται ως υπεύθυνος και
μεταρρυθμιστής πολιτικός. Στην πραγματικότητα είναι γνήσιο τέκνο της
οικογενειοκρατίας και αυθεντικός εκπρόσωπος ενός στρεβλού
νεοφιλελευθερισμού ελληνικής κοπής.


Όλοι γνωρίζουμε ότι ο δημόσιος τομέας της χώρας παρουσιάζει χρόνιες
παθογένειες και δυσλειτουργίες. Ο κ. Μητσοτάκης ως Υπουργός
Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης επαίρεται ότι
παρήγαγε αξιόλογο μεταρρυθμιστικό έργο. Ποια είναι η αλήθεια; Ο κ.
Μητσοτάκης, ως ένθερμος οπαδός των μνημονιακών πολιτικών προχώρησε
στην απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και στοχοποίησε τους σχολικούς
φύλακες, τους δημοτικούς αστυνομικούς κλπ.


Σε αυτό το σημείο προκύπτουν ορισμένα αμείλικτα ερωτήματα. Γιατί
επέλεξε να κυνηγήσει ανθρώπους που αφενός πρόσφεραν στο κοινωνικό
σύνολο και αφετέρου δεν επιβάρυναν ιδιαίτερα τον κρατικό
προϋπολογισμό; Γιατί αρνήθηκε να κλείσει δημόσιους οργανισμούς χωρίς
ουσιαστικό αντικείμενο που στέγαζαν υπεράριθμους, υψηλόμισθους και
αντιπαραγωγικούς υπαλλήλους; Μήπως διότι οι τελευταίοι ήταν εγκάθετοι
των κομμάτων που συγκροτούσαν την τότε κυβέρνηση, δηλαδή της ΝΔ και
του ΠΑΣΟΚ;


Η πάροδος του χρόνου αποδεικνύει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο
δεν μεταρρύθμισε τη δημόσια διοίκηση, αλλά την απορρύθμισε πλήρως και
ολοκλήρωσε με επιτυχία το καταστροφικό έργο που άρχισε ο αλήστου
μνήμης Υπουργός του Γ. Παπανδρέου, κ. Ραγκούσης.

Η υποψηφιότητα του κ. Γεωργιάδη σηματοδοτεί τη στροφή της ΝΔ προς τα
δεξιά. Ο πρώην Υπουργός Υγείας είναι ένας οξυδερκής και μαχητικός
πολιτικός, ο οποίος υπερασπίζεται με πάθος τις απόψεις του, αλλά η
υποψηφιότητά του παρουσιάζει αρκετά τρωτά σημεία. Το πρώτο είναι ότι
δεν προέρχεται από τη ΝΔ, αλλά εντάχθηκε σε αυτήν το 2012. Ουδείς
μπορεί να λησμονήσει ότι τα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποιούσε
βαρύτατες εκφράσεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον της ΝΔ
και των στελεχών της. 


Ως εκ τούτου δεν έχει οικοδομήσει ισχυρούς
δεσμούς με τη βάση του κόμματος. Επιπλέον, το παρελθόν του στην
πολιτική ζωή της χώρας χαρακτηρίζεται από ακραίο λόγο και συχνή
επίκληση θεωριών συνωμοσίας κλπ. Πέραν τούτου, κατά τη διάρκεια της
τελευταίας πενταετίας υπήρξε υπέρμαχος της κοινωνιοκτόνου μνημονιακής
συνταγής, η εφαρμογή της οποίας απομάκρυνε από τη ΝΔ παραδοσιακές
κοινωνικές δυνάμεις που τη στήριζαν ανεπιφύλακτα.

Συνοψίζοντας, εκτιμώ ότι όποιος αναδειχθεί στο αξίωμα του Προέδρου του
κόμματος επιβάλλεται να εκπονήσει συγκροτημένο σχέδιο, ούτως ώστε να
ξανακάνει την κεντροδεξιά παράταξη ελκυστική στα μάτια ενός σημαντικού
τμήματος του εκλογικού σώματος.


Αρχικά, οφείλει να προχωρήσει στην επαναθεμελίωση της
ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας της ΝΔ και να αποδείξει στην πράξη την
προσήλωσή του στον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό και το σύνολο των αρχών
και αξιών του ιδρυτή της, Κωνσταντίνου Καραμανλή.


Επιπροσθέτως, θεωρώ ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει
μέλλον, μόνον εφόσον ακολουθήσει την πολιτική που χάραξε ο Κώστας
Καραμανλής, προσαρμοσμένη βέβαια στις σημερινές συνθήκες.
Επιγραμματικά, εννοώ τα εξής: στροφή στο κοινωνικό κέντρο, λόγος
μετριοπαθής και ενωτικός με σεβασμό στην προσφορά της Αριστεράς στους
αγώνες του λαού και το έπος της Εθνικής Αντίστασης, σε αντίθεση με τις
διχαστικές κραυγές της περιόδου Σαμαρά.


Μέριμνα για τις ευπαθέστερες ομάδες του πληθυσμού και ενίσχυση της
μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της
ελληνικής οικονομίας.


Άσκηση ακηδεμόνευτης, πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής
πολιτικής με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον.


Διακριτό ιδεολογικό στίγμα με ξεκάθαρες αποστάσεις αφενός από την
ακροδεξιά ρητορική και αφετέρου από το νεοφιλελεύθερο δόγμα.
Αγώνας εναντίον του καθεστώτος της διαπλοκής που μαστίζει το δημόσιο
βίο της χώρας εδώ και χρόνια. Άμεση απομάκρυνση από την πολιτική των
τελευταίων τριών ετών, όπου αμέσως μετά την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ
έγινε το αγαπημένο παιδί του μιντιακού κατεστημένου. 


Στήριξη όσων
πρωτοβουλιών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποβλέπουν στην καταπολέμηση
της διαπλοκής και την εμπέδωση της διαφάνειας στη χώρα.


Προσήλωση στην πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων και εφαρμογής
ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων. Εδώ οφείλουμε να αναφέρουμε ότι κάποιοι
κατηγορούν τις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή για αναβλητικότητα στη
λήψη σχετικών αποφάσεων και έλλειψη μεταρρυθμιστικής βούλησης. Ποιοι
ασκούν αυτή την κριτική; Κατά κύριο λόγο αυτοί που έδωσαν σκληρές
μάχες, προκειμένου να μην αλλάξει ούτε μία από τις παθογένειες και τις
στρεβλώσεις του ελληνικού κράτους. 


Η κριτική τους είναι βάσιμη ή όχι;
Είναι απολύτως αβάσιμη, διότι τους διαψεύδει η πραγματικότητα. Είναι
κοινή διαπίστωση ότι τα τελευταία έξι χρόνια οι κυβερνήσεις
Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά και –εσχάτως- Τσίπρα ομιλούν για την
ανάγκη προώθησης των αποκρατικοποιήσεων και της έλευσης ξένων
επενδύσεων. 


Ωστόσο, οι πάντες γνωρίζουν ότι η τελευταία αξιόλογη
προσπάθεια σε αυτούς τους τομείς έλαβε χώρα επί των ημερών του κ.
Καραμανλή, κατά το χρονικό διάστημα 2007-2009. Τότε υλοποιήθηκε η
αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ, της Ολυμπιακής, η έλευση της COSCO στο
λιμάνι του Πειραιά κλπ. Οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της τότε
κυβέρνησης απήλλαξαν τους φορολογούμενους από το βάρος εκατοντάδων
εκατομμυρίων ευρώ και συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία νέων θέσεων
εργασίας. 


Επιπλέον, πρέπει να συνυπολογίσουμε το πολιτικό τοπίο
εκείνης της περιόδου και να συνεκτιμήσουμε ότι όλα αυτά συνέβησαν με
οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία 152 εδρών και παρά τις κραυγές
δημαγωγίας σύσσωμης της αντιπολίτευσης, προεξάρχοντος ενός χυδαίου
λαϊκιστικού λόγου από πλευράς του τότε Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ.
Παπανδρέου.


Οι εν λόγω μεταρρυθμίσεις πολεμήθηκαν λυσσαλέα και από το
σύνολο του εγχώριου μιντιακού κατεστημένου, καθώς και από τους
επικεφαλής ενός διεφθαρμένου, παρασιτικού και κρατικοδίαιτου
συνδικαλισμού, οι οποίοι πάλευαν για να διαιωνίσουν τα προνόμια και
την εξουσία τους.

Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι η επόμενη μέρα για τη ΝΔ δεν θα είναι εύκολη.
Απαιτείται συστηματική δουλειά, συνεκτικό πλάνο, στοχευμένες
παρεμβάσεις και διάθεση ειλικρινούς και γενναίας αυτοκριτικής εκ
μέρους του νέου Προέδρου, προκειμένου να επιχειρήσει με σοβαρότητα την
επανασύνδεση του κόμματος με τις κοινωνικές δυνάμεις που το στήριζαν
διαχρονικά και του επιφύλασσαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο πλαίσιο του
ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.