Οι δύσκολες μέρες της τοπικής αυτοδιοίκησης.

O Στάθης Γεωργιάδης με άρθρο του στη Φωνή Επαρχίας Λαγκαδά .

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, όπως η σημερινή, η 

Τοπική Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να διαδραματίζει ένα κομβικό ρόλο στη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και στη δημιουργία συνθηκών βιώσιμης ανάπτυξης σε τοπικό επίπεδο, με τις παρεμβάσεις που σχεδιάζει και υλοποιεί. Αυτό βέβαια ακούγεται πολύ όμορφα στα αυτιά του πολίτη όμως σημασία έχει το τι γίνεται στην πραγματικότητα και το τι μπορεί να γίνει. Θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα αν η πολιτεία δεν είχε οδηγήσει τους δήμους σε μια κατάσταση οικονομικής ασφυξίας και υπερφόρτωσης αρμοδιοτήτων χωρίς την απαραίτητη χρηματοδότηση, με συνέπεια να μην μπορεί ο πολίτης να έχει την εξυπηρέτηση και τις παροχές που θα έπρεπε να έχει. 

Το σίγουρο βέβαια είναι ότι σε πολλές των περιπτώσεων υπήρξαν υπερβολές και κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος .Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι όποιες διορθωτικές κινήσεις και η επαναφορά της «τάξης» να λειτουργεί τιμωρητικά προς το σύνολο των δήμων. Δεν μπορεί οι δήμοι με τα όποια λειτουργικά λάθη και πρακτικές να θεωρούνται τα μαύρα «πρόβατα» της Ελληνικής δημόσιας διοίκησης και να είναι αποκλειστικά οι υπεύθυνοι της οικονομικής κρίσης!!! Κάπως έτσι προσπαθούν τεχνηέντως να περάσουν κάποιοι προς την κοινωνία την λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν είμαι πρόχειρος και ούτε τόσο καλός στα νούμερα για να σας αποτυπώσω τα γραφόμενα και με αριθμούς. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι η συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης στο συνολικό χρέος του κράτους είναι περίπου στο 1% σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής!!! 

Εν μέσω λοιπόν μιας περιόδου όπου καλλιεργείται σε κεντρικό επίπεδο ένα κλίμα αμφισβήτησης του έργου και του ρόλου της τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε στην αναδιάταξη των «δυνάμεων» της ούτως ώστε να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και να σχεδιαστούν πολιτικές για την καλύτερη εξυπηρέτηση και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους Βεβαίως, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι οι περικοπές που έχουν γίνει σε οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους τα τελευταία χρόνια, δημιουργούν πρωτόγνωρες συνθήκες και σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία των φορέων της Αυτοδιοίκησης. 

Ταυτόχρονα όμως, δημιουργούν και την ανάγκη στροφής σ’ ένα διαφορετικό μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας των Δήμων σε σχέση με αυτό που επικρατούσε πριν μερικά χρόνια. Ο περιορισμός της σπατάλης, ο εξορθολογισμός των δαπανών, η ανασυγκρότηση των δημοτικών υπηρεσιών, η αξιοποίηση ευρωπαϊκών και εθνικών χρηματοδοτικών προγραμμάτων, η συνεργασία με τοπικούς φορείς και τον ιδιωτικό τομέα, οι συμπράξεις με το εθελοντικό κίνημα για κοινωνικές και περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες, οι διαδημοτικές συνεργασίες, η επένδυση στην τοπική ανάπτυξη (τουρισμός, πολιτισμός, τοπικά προϊόντα κ.α.) είναι μερικοί μόνο από τους τομείς στους οποίους οι Δήμοι πρέπει να επικεντρωθούν ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν με επάρκεια στις ανάγκες των καιρών.

Γίνεται σαφές ότι υπό συνθήκες κρίσης, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί το τελευταίο «προπύργιο» για την κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη με δράσεις, πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις υπέρ των πολιτών, σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται. Το θέμα είναι ότι αυτό θα πρέπει να το καταλάβει και η κεντρική εξουσία διότι διαφορετικά θα μιλάμε για ημίμετρα. 

 Στάθης Γεωργιάδης Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Λαγκαδά με τον Γιάννη Καραγιάννη.